질문 ประสบการณ์ชีวิต ที่ทำให้เราได้เติบโตขึ้น
페이지 정보
본문
สวัสดีเพื่อนๆพี่ๆ..พันทิปทุกท่านค่ะ วันนี้เบื่อๆว่างๆเลยอย่างจะชวนคุย..เล่าเรื่อง..ชีวิตของตัวเอง..ที่สามารถทำเป็นละครได้...โดยไม่มีตอนจบ...เรื่องที่เล่าไม่รู้จักจบ????ตัวข้าพเจ้า❗เริ่มต้นจากเด็กต่างจังหวัด...อายุ 17 ปี เข้ามาทำงานกับแม่และเรียนต่อที่กรุงเทพฯ...ปรกติครอบครัวจะอยู่กรุงเทพอยู่แล้ว...แต่ตัวเราเองถูกส่งไปเรียนต่างจังหวัด...เนื่องจากค่าใช้จ่ายในการเรียนที่กรุงเทพ...แพงมากสำหรับแม่เลี้ยงเดี่ยว...ที่ต้องเลี้ยงลูก 3 คน ถือว่าเป็นภาระที่หนักมากจริงๆ...????ขอบคุณแม่ของข้าพเจ้า...ที่เป็นผู้หญิง...ที่เก่งและเข้มแข็งมากๆ...แม่ใช้เงินทุกบาท...ทุกสตางค์อย่างประหยัด...ยอมอดเพื่อลูก...ยอมใส่เสื้อผ้าชุดทำงาน...มีเพียงแค่ 2 ชุด ซ้ำๆกันซักและตาก..ไม่ยอมซื้อใหม่...ยอมอด...เพื่อให้มีเงิน...ส่งกลับบ้านให้ลูกได้เรียนหนังสือ...ยอมเช่าห้องถูกๆเล็กๆแทบไม่มีทางเดิน...????ท่านเป็นผู้หญิงที่เก่งมาก...แม่บอกกับเราเสมอว่า
???? งานทุกอย่างไม่มีคำว่ายากหรือทำไม่ได้...คนอื่นทำได้เราต้องทำได้เช่นกัน ????????????
????????????️ ย้อนกลับไป 12 ปีที่แล้ว เมื่อเด็กสาวบ้านนอกอายุ 17 ปี ติด ท้ายรถกะบะของญาติเข้ากรุงเทพฯ สถานที่ๆไม่เคยมาช่างดูแปลกตาและฉะงง..กับความไม่คุ้นชิน ของเมืองที่แสนวุ่นวาย ตอนนั้นข้าพเจ้าตัวดำปี๋ แม่พาเดินขึ้นตึกเก่าๆ...ทางเดินบันได้แคบๆ ไปยังห้องเล็ก ๆ ????????
ขนาดของห้อง แค่ 4 คูณ 4 เมตร ในราคา 1,500 บาท ต่อเดือน ???? อีกไม่กี่วันต่อมา แม่พาฉันไปสมัครงานขายของในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ย่านพระราม2 ซึ่งเป็นโซนอาหารและของกิน ที่อยู่ชั้นG แม่ก็ทำงานขายอาหาร...อยู่ในนั้นด้วย และฉันก็ได้งาน ขายน้ำและขายผลไม้ ???????????? ซึ่งเงินเดือนเริ่มแรก 7,000 บาทต่อเดือน ไม่มีประกันสังคม หรือ สวัสดีการอะไร ❗ ทำงานอยู่ในห้างข้อดี คือ ไม่ต้องตากแดดไม่ต้องยกของหนัก แล้วแต่แผนก แต่ข้อเสียคือ ยืนค่ะ คุณต้องมีความอดทนในการ???? ยืนวันละ 12 ชั่วโมง ไม่มีวันหยุด...แต่ให้หยุดได้ ???? แค่เดือนละ 2 ,3 วัน...ต่อเดือน ...การยืนในช่วงแรก ตลอด 10 วัน มีอาการปวดขามากๆ...สำหรับคนที่สุขภาพแข็งแรงนะค่ะ หลังจากนี้คุณจะมีอาการชินค่ะ นอกจากอากาศชินแล้ว...ด้วยความเหนื่อย.... ช่วงพักเบรคกินข้าว ฉันสามารถนอนหลับได้โดยที่มีเสียงดังอยู่รอบข้างเต็มไปหมด
????หลังจากทำงานอยู่ในห้างได้ 3 ปี ด้วยความเบื่อ เราเลยออกมาทำงานเป็นพนักงานเสริฟในร้านอาหาร และได้พักอยู่ในร้านอาหารแห่งนั้น
ซึ่งได้เงินเดือน 6,000 บาทต่อเดือน ❗และอาศัยทริปที่ลูกค้าให้ ???????????????? จากการเสริฟอาหารต่อเดือนเฉลี่ย... 6,000 - 8,500 บาท ร่วมเงินเดือน อีก 6,000 บาท เราสามารถส่งให้แม่ใช้ได้ เดือน 5,000 - 6,000 บาท ทุกเดือน
????ทำงานที่นี่ได้ไม่ถึงปี เราออกค่ะ ช่วงนั้นเป็นวัยที่มีความอยากเรียนรู้...อยากเจอสิ่งใหม่ๆ...ทำอะไีรที่ไม่เคยทำ...ตอนนั้นเห็นเพื่อเล่นเป็นตัวประกอบได้ออกทีวีด้วย เราเองก็ยากทำบ้าง....แต่กว่าจะได้งานยากมาก ต้องไปเคสผ่านหน้ากล้อง ต้องมีเวลา....มีการศึกษา ซึ่งเรามีวุฒแค่มัธยมศึกษา ...แต่อยู่มาวันหนึ่ง มีคนติดต่อเรากลับมา ...นัดเจอและคุยกับเรา องค์ประกอบโดยรวมเราดีทุกอย่าง ยกเว้นจมูกต้องไปทำดั้ง...กับความสูง..ค่ะ เราตัวเล็ก....เขาบอกว่าถ้าเราทำได้ จะให้เล่นเป็นเพื่อนนางเอก ในใจดีใจนะ....ซึ่งเราไม่ได้หวังอะไรขนาดนั้น ...แค่ได้เป็นตัวประกอบเดินผ่านหน้ากล้องก็ดีใจแล้ว แต่ติดปัญหาคือ ต้องเดินทางไกลไปซ้อมและก็เราต้องลงทุนให้กับตัวเองก่อน ต้องไปเรียน....คือเราไม่มีเงิน...เราหาเงินเอง....แค่ไม่ได้ไปทำงาน 1 อาทิตย์ เราขาดรายได้ เลยต้องโบกมือลาตรงนั้น....
จนกระทั้ง ????เราเปิดหางานในอินเตอร์เน็ต พิมพ์ว่าหางานรายได้ดีค่ะ ขึ้นมามีแต่งานกลางคืนทั้งนั้นเลย...รายได้ดีมาก แต่ไม่มีระบุนะค่ะ ว่าทำงานอะไรเนื้องานเป็นแบบไหน มีเบอร์โทรติดต่อค่ะ พอโทรคุยกันเขายังไม่บอกนะว่าทำงานอะไร...เขานัดเราไปร้านกาแฟแห่งหนึ่ง...แล้วบอกมีคนมาตีราคา...
ให้เงินเดือนกับเราว่าเราได้เท่าไหร่ ????ผู้ชายคนที่มาด้วยบอกว่า...เราได้เงิน 50,000 k อัพ นะค่ะ เราก็งง...ค่ะ ผู้ชายหัวหน้าถามเราว่า...เป็นงานกลางคืนเสริฟอาหาร...ดูแลลูกค้า ...ทำได้ไหม...เราบอกว่าได้...ในใจเราคิดว่าแปลก...ทำไมได้ตั้ง...50,000 บาท ????เลยถามเขาตรงไปว่า มีไปนอนกลับลูกค้าด้วยรึป่าว... เขาตอบมาว่าใช่ ❗ เราถามว่าขอเป็นเด็กเสริฟอย่างเดียวได้ไหม ไม่ทำงานขายบริการ...เพราะมันไม่ดี มันเสียศักดิ์ศรีลูกผู้หญิง...เรามีทางเลือก...เราขอไม่ทำแบบนั่น..
????แต่เขาตอบกลับมาว่าไม่ได้....พอคุยจบเราเดินออกจากร้านค่ะ เราไม่ทำไม่เอาเลย ...ไปหาสมัครงานอย่างอื่นดีกว่า
????จนกระทั่งค่ะ เราตัดสินใจทำงานกลางคืนค่ะ เป็นPR ในร้านอาหารแห่งหนึ่ง ขายค็อกเทล ขายเครื่องดื่มค่ะ เราจะได้ค่าคอมจากการขายเครื่องดื่มนะค่ะ แต่เลิกงานเกือบเช้าค่ะ ...ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เรียนรู้กับชีวิต....เหมือนทำงานได้ดีเที่ยวด้วยค่ะ สำหรับเด็กวัยรุ่นอย่างเรา...????️ตอนนั้นดีใจมาก มีเงินส้งบ้านให้แม่ทุกเดือน เดือนละ หมื่นถึง สองหมื่นบาท????ขึ้นชื่อว่าทำงานกลางคืน...ผู้ชาย 60 เปอร์เซ็นต์ จะคิดว่าผู้หญิงทุกคนจะต้องขายตัว ❓ไม่รู้ว่าพวกเขาเอาความคิดนี้มาจากไหน ❗ มันอยู่ที่คนค่ะ อยู่ที่ทางเลือกของแต่ละคน...ทุกคนมีสิทธิเลือกที่จะทำ....คนที่รู้จักกันผู้หญิงสวยๆ...จะถูกเสี่ยไปรับเลี้ยง...แล้วแต่บุญวาสนานะค่ะ แต่สำหรับเราไม่เคยเจอ....เพราะไม่ออกไปทำงานอย่างว่า...กับลูกค้าค่ะ ????แต่ละที่เขาจะมีกฏการทำงานนะค่ะ เขาจะสอนทั้งผู้หญิง...ผู้ชายทุกคน ...ที่มาทำงาน...กฏระเบียบมีไม่ต่างจากการทำงานกลางวัน....ต่างกันแค่การแต่งตัว????
????️เราทำงานอยู่ที่นั่นสักพักนะค่ะ เปลี่ยนงานค่ะมาทำงานบริษัทขายประกันแห่งหนึ่งย่านสาทร ...ก็เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง เป็นเพื่อนของพี่ที่รู้จัก ตอนกันแรกๆเราไม่ได้รู้จักตัวตนเขาจริงๆว่า เป็นอย่างไงร่วมถึงฐานะ ทางครอบครัว...จนกระทั่งได้ตกลงเป็นแฟนกันค่ะ เขาพาไปกินข้าวกับครอบครัวแล้ว พ่อเขาก็เล่าเรื่องต่างๆให้เราฟัง....ถึงวงค์ตระกูลของเขาว่าเป็นใคร....ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไร...มากกับผู้ชายคนนี้....เหมือนจะรู้ด้วยซ้ำว่าเขาแค่มาคบกับเราข้ามเวลา....คิดรวยคนมีฐานะทางสังคม....ก็ย่อมอยากให้ลูกชาย....แต่งานกับคนที่มีฐานะเท่าเทียมกันเพื่อเสริมวงศ์ตระกูล......จนกระทั่งถึงวันที่ต้องลากัน เราเป็นคนมีซิกเซ้นส์ เราฝันว่าผู้ชายคนนี้แอบคุยกับผู้หญิงอีกคน ชื่อนี้เบอร์โทรนี้...ปรากฏว่าใช่จริง ???? หากมีผู้ชายคนไหนเข้ามา...เป็นคนโกหก หลายใจ นิสัยไม่ดี เราจะรู้ค่ะทำให้เราโสด....และเลือกคนยากจริงๆ จนถึงทุกวันนี้
????ถ้าคนที่เคยอ่านกระทู้ของเราก่อนหน้านี้ คุณจะรู้ว่าเราทำงานอะไรปัจจุบัน เราเจออะไรบ้างแม้กระทั่งเรื่องสิ่งที่มองไม่เห็น
สรุปนะค่ะ สิ่????.สิ่งที่เราปฏิบัติมาตลอด...คือการกตัญญูไม่ลืมพระคุณของผู้ที่เลี้ยงดูเรามา....กลับไปดูแลท่านบ้าง...ซื้อข้าวปลา,อาหาร ????เสื้อผ้าใหม่ๆ หรือ ของจำเป็นต้องใช้ สิ่งที่ท่านอยากได้ อย่าทำให้ท่านเป็นทุกข์ใจนะค่ะ มั่นทำบุญใส่บาตรทุกเช้า ถ้าทำได้...บริจาคทานบ้าง...เมตตาสัตว์บ้าง...โดยการซื้ออาหารให้กับคนขอทาน...คนแก่...คนพิการ คนอยู่ข้างถนน ถ้า เรามีโอกาสทำและไม่เดือดร้อนใคร....????????และสิ่งที่เราทำมาตลอด เราให้อาหารหมาแมว..ที่ถูกเจ้าของใจร้ายนำมาทิ้งไว้ข้างทางค่ะ เราเลี้ยงมันไม่ได้...แค่สามารถให้เขาอิ่มท้อง...มีชีวิตรอดอยู่ได้....คนที่ชอบแตะหมาแตะแมว...รังแกสัตว์ที่ไม่มีทางสู้ คนพวกนี้ปาบมากค่ะ ❗สิ่งที่พวกเขาทำคือความสนุก...แต่กรรมไม่ดีที่เขาทำไว้จะส่งผลมาในรูปแบบต่างไป...อย่างเช่นการงานไม่ราบรื่น ..ถูกคนใส่ร้ายป้ายสี ..มีปัญญาต่างๆ...บ้างคนเกิดอุบัติเหตุ....ไม่มีกินลำบาก
ทุกสิ่งล้วนเกิดจากการกระทำที่ทำไว้ทั้งหมด
???? งานทุกอย่างไม่มีคำว่ายากหรือทำไม่ได้...คนอื่นทำได้เราต้องทำได้เช่นกัน ????????????
????????????️ ย้อนกลับไป 12 ปีที่แล้ว เมื่อเด็กสาวบ้านนอกอายุ 17 ปี ติด ท้ายรถกะบะของญาติเข้ากรุงเทพฯ สถานที่ๆไม่เคยมาช่างดูแปลกตาและฉะงง..กับความไม่คุ้นชิน ของเมืองที่แสนวุ่นวาย ตอนนั้นข้าพเจ้าตัวดำปี๋ แม่พาเดินขึ้นตึกเก่าๆ...ทางเดินบันได้แคบๆ ไปยังห้องเล็ก ๆ ????????
ขนาดของห้อง แค่ 4 คูณ 4 เมตร ในราคา 1,500 บาท ต่อเดือน ???? อีกไม่กี่วันต่อมา แม่พาฉันไปสมัครงานขายของในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ย่านพระราม2 ซึ่งเป็นโซนอาหารและของกิน ที่อยู่ชั้นG แม่ก็ทำงานขายอาหาร...อยู่ในนั้นด้วย และฉันก็ได้งาน ขายน้ำและขายผลไม้ ???????????? ซึ่งเงินเดือนเริ่มแรก 7,000 บาทต่อเดือน ไม่มีประกันสังคม หรือ สวัสดีการอะไร ❗ ทำงานอยู่ในห้างข้อดี คือ ไม่ต้องตากแดดไม่ต้องยกของหนัก แล้วแต่แผนก แต่ข้อเสียคือ ยืนค่ะ คุณต้องมีความอดทนในการ???? ยืนวันละ 12 ชั่วโมง ไม่มีวันหยุด...แต่ให้หยุดได้ ???? แค่เดือนละ 2 ,3 วัน...ต่อเดือน ...การยืนในช่วงแรก ตลอด 10 วัน มีอาการปวดขามากๆ...สำหรับคนที่สุขภาพแข็งแรงนะค่ะ หลังจากนี้คุณจะมีอาการชินค่ะ นอกจากอากาศชินแล้ว...ด้วยความเหนื่อย.... ช่วงพักเบรคกินข้าว ฉันสามารถนอนหลับได้โดยที่มีเสียงดังอยู่รอบข้างเต็มไปหมด
????หลังจากทำงานอยู่ในห้างได้ 3 ปี ด้วยความเบื่อ เราเลยออกมาทำงานเป็นพนักงานเสริฟในร้านอาหาร และได้พักอยู่ในร้านอาหารแห่งนั้น
ซึ่งได้เงินเดือน 6,000 บาทต่อเดือน ❗และอาศัยทริปที่ลูกค้าให้ ???????????????? จากการเสริฟอาหารต่อเดือนเฉลี่ย... 6,000 - 8,500 บาท ร่วมเงินเดือน อีก 6,000 บาท เราสามารถส่งให้แม่ใช้ได้ เดือน 5,000 - 6,000 บาท ทุกเดือน
????ทำงานที่นี่ได้ไม่ถึงปี เราออกค่ะ ช่วงนั้นเป็นวัยที่มีความอยากเรียนรู้...อยากเจอสิ่งใหม่ๆ...ทำอะไีรที่ไม่เคยทำ...ตอนนั้นเห็นเพื่อเล่นเป็นตัวประกอบได้ออกทีวีด้วย เราเองก็ยากทำบ้าง....แต่กว่าจะได้งานยากมาก ต้องไปเคสผ่านหน้ากล้อง ต้องมีเวลา....มีการศึกษา ซึ่งเรามีวุฒแค่มัธยมศึกษา ...แต่อยู่มาวันหนึ่ง มีคนติดต่อเรากลับมา ...นัดเจอและคุยกับเรา องค์ประกอบโดยรวมเราดีทุกอย่าง ยกเว้นจมูกต้องไปทำดั้ง...กับความสูง..ค่ะ เราตัวเล็ก....เขาบอกว่าถ้าเราทำได้ จะให้เล่นเป็นเพื่อนนางเอก ในใจดีใจนะ....ซึ่งเราไม่ได้หวังอะไรขนาดนั้น ...แค่ได้เป็นตัวประกอบเดินผ่านหน้ากล้องก็ดีใจแล้ว แต่ติดปัญหาคือ ต้องเดินทางไกลไปซ้อมและก็เราต้องลงทุนให้กับตัวเองก่อน ต้องไปเรียน....คือเราไม่มีเงิน...เราหาเงินเอง....แค่ไม่ได้ไปทำงาน 1 อาทิตย์ เราขาดรายได้ เลยต้องโบกมือลาตรงนั้น....
จนกระทั้ง ????เราเปิดหางานในอินเตอร์เน็ต พิมพ์ว่าหางานรายได้ดีค่ะ ขึ้นมามีแต่งานกลางคืนทั้งนั้นเลย...รายได้ดีมาก แต่ไม่มีระบุนะค่ะ ว่าทำงานอะไรเนื้องานเป็นแบบไหน มีเบอร์โทรติดต่อค่ะ พอโทรคุยกันเขายังไม่บอกนะว่าทำงานอะไร...เขานัดเราไปร้านกาแฟแห่งหนึ่ง...แล้วบอกมีคนมาตีราคา...
ให้เงินเดือนกับเราว่าเราได้เท่าไหร่ ????ผู้ชายคนที่มาด้วยบอกว่า...เราได้เงิน 50,000 k อัพ นะค่ะ เราก็งง...ค่ะ ผู้ชายหัวหน้าถามเราว่า...เป็นงานกลางคืนเสริฟอาหาร...ดูแลลูกค้า ...ทำได้ไหม...เราบอกว่าได้...ในใจเราคิดว่าแปลก...ทำไมได้ตั้ง...50,000 บาท ????เลยถามเขาตรงไปว่า มีไปนอนกลับลูกค้าด้วยรึป่าว... เขาตอบมาว่าใช่ ❗ เราถามว่าขอเป็นเด็กเสริฟอย่างเดียวได้ไหม ไม่ทำงานขายบริการ...เพราะมันไม่ดี มันเสียศักดิ์ศรีลูกผู้หญิง...เรามีทางเลือก...เราขอไม่ทำแบบนั่น..
????แต่เขาตอบกลับมาว่าไม่ได้....พอคุยจบเราเดินออกจากร้านค่ะ เราไม่ทำไม่เอาเลย ...ไปหาสมัครงานอย่างอื่นดีกว่า
????จนกระทั่งค่ะ เราตัดสินใจทำงานกลางคืนค่ะ เป็นPR ในร้านอาหารแห่งหนึ่ง ขายค็อกเทล ขายเครื่องดื่มค่ะ เราจะได้ค่าคอมจากการขายเครื่องดื่มนะค่ะ แต่เลิกงานเกือบเช้าค่ะ ...ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เรียนรู้กับชีวิต....เหมือนทำงานได้ดีเที่ยวด้วยค่ะ สำหรับเด็กวัยรุ่นอย่างเรา...????️ตอนนั้นดีใจมาก มีเงินส้งบ้านให้แม่ทุกเดือน เดือนละ หมื่นถึง สองหมื่นบาท????ขึ้นชื่อว่าทำงานกลางคืน...ผู้ชาย 60 เปอร์เซ็นต์ จะคิดว่าผู้หญิงทุกคนจะต้องขายตัว ❓ไม่รู้ว่าพวกเขาเอาความคิดนี้มาจากไหน ❗ มันอยู่ที่คนค่ะ อยู่ที่ทางเลือกของแต่ละคน...ทุกคนมีสิทธิเลือกที่จะทำ....คนที่รู้จักกันผู้หญิงสวยๆ...จะถูกเสี่ยไปรับเลี้ยง...แล้วแต่บุญวาสนานะค่ะ แต่สำหรับเราไม่เคยเจอ....เพราะไม่ออกไปทำงานอย่างว่า...กับลูกค้าค่ะ ????แต่ละที่เขาจะมีกฏการทำงานนะค่ะ เขาจะสอนทั้งผู้หญิง...ผู้ชายทุกคน ...ที่มาทำงาน...กฏระเบียบมีไม่ต่างจากการทำงานกลางวัน....ต่างกันแค่การแต่งตัว????
????️เราทำงานอยู่ที่นั่นสักพักนะค่ะ เปลี่ยนงานค่ะมาทำงานบริษัทขายประกันแห่งหนึ่งย่านสาทร ...ก็เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง เป็นเพื่อนของพี่ที่รู้จัก ตอนกันแรกๆเราไม่ได้รู้จักตัวตนเขาจริงๆว่า เป็นอย่างไงร่วมถึงฐานะ ทางครอบครัว...จนกระทั่งได้ตกลงเป็นแฟนกันค่ะ เขาพาไปกินข้าวกับครอบครัวแล้ว พ่อเขาก็เล่าเรื่องต่างๆให้เราฟัง....ถึงวงค์ตระกูลของเขาว่าเป็นใคร....ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไร...มากกับผู้ชายคนนี้....เหมือนจะรู้ด้วยซ้ำว่าเขาแค่มาคบกับเราข้ามเวลา....คิดรวยคนมีฐานะทางสังคม....ก็ย่อมอยากให้ลูกชาย....แต่งานกับคนที่มีฐานะเท่าเทียมกันเพื่อเสริมวงศ์ตระกูล......จนกระทั่งถึงวันที่ต้องลากัน เราเป็นคนมีซิกเซ้นส์ เราฝันว่าผู้ชายคนนี้แอบคุยกับผู้หญิงอีกคน ชื่อนี้เบอร์โทรนี้...ปรากฏว่าใช่จริง ???? หากมีผู้ชายคนไหนเข้ามา...เป็นคนโกหก หลายใจ นิสัยไม่ดี เราจะรู้ค่ะทำให้เราโสด....และเลือกคนยากจริงๆ จนถึงทุกวันนี้
????ถ้าคนที่เคยอ่านกระทู้ของเราก่อนหน้านี้ คุณจะรู้ว่าเราทำงานอะไรปัจจุบัน เราเจออะไรบ้างแม้กระทั่งเรื่องสิ่งที่มองไม่เห็น
สรุปนะค่ะ สิ่????.สิ่งที่เราปฏิบัติมาตลอด...คือการกตัญญูไม่ลืมพระคุณของผู้ที่เลี้ยงดูเรามา....กลับไปดูแลท่านบ้าง...ซื้อข้าวปลา,อาหาร ????เสื้อผ้าใหม่ๆ หรือ ของจำเป็นต้องใช้ สิ่งที่ท่านอยากได้ อย่าทำให้ท่านเป็นทุกข์ใจนะค่ะ มั่นทำบุญใส่บาตรทุกเช้า ถ้าทำได้...บริจาคทานบ้าง...เมตตาสัตว์บ้าง...โดยการซื้ออาหารให้กับคนขอทาน...คนแก่...คนพิการ คนอยู่ข้างถนน ถ้า เรามีโอกาสทำและไม่เดือดร้อนใคร....????????และสิ่งที่เราทำมาตลอด เราให้อาหารหมาแมว..ที่ถูกเจ้าของใจร้ายนำมาทิ้งไว้ข้างทางค่ะ เราเลี้ยงมันไม่ได้...แค่สามารถให้เขาอิ่มท้อง...มีชีวิตรอดอยู่ได้....คนที่ชอบแตะหมาแตะแมว...รังแกสัตว์ที่ไม่มีทางสู้ คนพวกนี้ปาบมากค่ะ ❗สิ่งที่พวกเขาทำคือความสนุก...แต่กรรมไม่ดีที่เขาทำไว้จะส่งผลมาในรูปแบบต่างไป...อย่างเช่นการงานไม่ราบรื่น ..ถูกคนใส่ร้ายป้ายสี ..มีปัญญาต่างๆ...บ้างคนเกิดอุบัติเหตุ....ไม่มีกินลำบาก
ทุกสิ่งล้วนเกิดจากการกระทำที่ทำไว้ทั้งหมด
- 이전글ครั้งแรกกับประสบการณ์เสียวที่ไม่ได้เต็มใจนัก 23.07.02
- 다음글รายการเล่าเรื่อง18+ 23.07.02
댓글목록
등록된 댓글이 없습니다.
