질문 ย้อนรำลึกถึงคุณลุงเจียวต้าย
페이지 정보
본문
อดใจหายไม่ได้ครับ ห้องถนนนักเขียนสูญเสียผู้ใหญ่ที่น่าเคารพนับถือไปอีกหนึ่งท่าน
ผมเพิ่งมาทราบว่าคุณลุงเจียวต้ายท่านเสียวันนี้เอง (24 ต.ค.) จากที่มีคนเข้าไปเม้นท์ในกระทู้เดิมของคุณลุง และผมได้เคยคุยในกระทู้นั้น แจ้งเตือนเลยเด้งขึ้นมา ให้เห็นว่ามีคนไป RIP ท่าน
ปี 61 เคยไปเยี่ยมคุณลุงกับนายทิวา และน้องๆ อีกหลายคน ในห้องถนนนักเขียน ซึ่งก็ได้พบปะและท่านก็คุยเรื่องเก่าเรื่องเดิมได้อย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะเรื่องของมิตรสุราของท่านอย่างอาจารย์จี ท่านจำได้เป็นอย่างดี
หลังจากนั้นก็คุยว่าจะไปเยี่ยมกันอีก แต่ก็ด้วยการไม่พร้อมรวมทีม อีกทั้งสถานการณ์โควิด เลยไม่ได้ไปกันสักที
ที่จริงช่วงกลางเดือนกันยาที่ท่านเสีย ตัวผมเองก็นอนพะงาบๆ อยู่หนักเอาการ แต่ด้วยแรงดื้อเลยไม่ยอมไปหาหมอ ปลายเดือนภริยาผมเลยต้องถึงกับอุ้มกระเตงขึ้นเอว บีบบังคับเอาไปโยน เอ๊ยส่งที่โรงพยาบาล และก็ได้นอนยาวในโรงบาลสมใจ ตอนนี้ออกมาแล้ว กำลังพักผ่อนอยู่ที่บ้านต่างจังหวัด เห็นข่าวนี้ก็เลยมีความเศร้าและปลงอยู่ในใจ
ตอนนั้นถ้าเข้าโรงพยาบาลไม่ทัน วันนี้ผมอาจจะได้นั่งคุยกับลุงเจียวต้ายอยู่ว่าจะกลับเป็นฝ่ายไปเที่ยวเยี่ยมหาใครกันดี คนแรกก็น่าจะเป็นจารย์จี ไซโคแมนของเราจะได้มีเรื่องเขียนอีกหลายตอน 555 ถัดมาก็นายทิวาที่เคยไปเยี่ยมหาคุณลุงด้วยกันล่าสุด ซึ่งก็เป็นคนหนึ่งที่สนิทสนมและเคารพนับถือในตัวคุณลุงมากเช่นกัน
ผมรู้จักคุณลุงก็ตั้งแต่ปีราว 46 แกเข้าไปอ่านเรื่องนิยายของผมในถนนฯ และรู้สึกชื่นชอบ เลยได้ตอบกระทู้พูดคุยกันเรื่อย ๆ จากนั้นผมก็เข้าไปอ่านเรื่องสั้นของคุณลุงบ้าง และก็รู้สึกทึ่งในลีลาสำนวนงานเขียน จนมารู้ทีหลังว่าท่านเป็นนักเขียนตัวจริงรุ่นเดอะ ที่ฝากผลงานดี ๆ มาแล้วมากมาย
คุณลุงเป็นนักเขียนรุ่นใหญ่ ที่พูดคุยกับเหล่าเด็ก ๆ นักเขียนสมัครเล่นได้อย่างเป็นกันเอง ไม่เคยวางท่าว่าเป็นนักเขียนรุ่นเดอะ หรือเอาประสบการณ์อันโชกโชนมาข่ม อยู่กลมกลืนกับรุ่นน้อง รุ่นลูก รุ่นหลานได้อย่างสนิทสนมและสนุกสนาน
ส่วนตัวผมเคยพบปะพูดคุยนั่งร่ำสุรากัน ซึ่งเพื่อนร่วมวงอีกคนก็คือจารย์จี ไซโคแมนของเรานี่แหละ กระทั่งในงานแต่งงานของผม คุณลุงก็อุตส่าห์ไปเป็นแขก โดยควงคู่ไปกับจารย์จีของเรานั่นเอง งานนั้นมีเพื่อน ๆ น้อง ๆ ห้องถนนนักเขียนไปราวสามสี่สิบคน ผมเลยปล่อยให้อยู่คุยกันเองสบายไป
ปี 51 ผมไปทำธุรกิจอยู่ต่างจังหวัด ด้วยภาระการงานเลยทำให้ห่าง ๆ จากเพื่อน ๆ ในห้องถนนนักเขียนไป ทั้งในชีวิตจริงและทั้งในกระทู้ถนนฯ
ปี 61 ผมมีงานในกรุงเทพต้องมาดูแลยาว เลยมีโอกาสได้พบปะกับเพื่อนๆ ในถนนฯ บ้าง และเคยได้รวมเป็นกลุ่มใหญ่ ไปเยี่ยมคุณลุงที่นครปฐม ดังที่กล่าวไปแล้วข้างบน
โอกาสที่ว่าจะได้ไปเยี่ยมคุณลุงอีกครั้งไม่มีแล้ว บัดนี้ไร้ร่างของท่านที่จะได้ไปพบปะ
ขอให้คุณลุงไปสู่สุคติครับ และพวกเรายังรำลึกถึงคุณลุงอยู่เสมอ ....
ผมเพิ่งมาทราบว่าคุณลุงเจียวต้ายท่านเสียวันนี้เอง (24 ต.ค.) จากที่มีคนเข้าไปเม้นท์ในกระทู้เดิมของคุณลุง และผมได้เคยคุยในกระทู้นั้น แจ้งเตือนเลยเด้งขึ้นมา ให้เห็นว่ามีคนไป RIP ท่าน
ปี 61 เคยไปเยี่ยมคุณลุงกับนายทิวา และน้องๆ อีกหลายคน ในห้องถนนนักเขียน ซึ่งก็ได้พบปะและท่านก็คุยเรื่องเก่าเรื่องเดิมได้อย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะเรื่องของมิตรสุราของท่านอย่างอาจารย์จี ท่านจำได้เป็นอย่างดี
หลังจากนั้นก็คุยว่าจะไปเยี่ยมกันอีก แต่ก็ด้วยการไม่พร้อมรวมทีม อีกทั้งสถานการณ์โควิด เลยไม่ได้ไปกันสักที
ที่จริงช่วงกลางเดือนกันยาที่ท่านเสีย ตัวผมเองก็นอนพะงาบๆ อยู่หนักเอาการ แต่ด้วยแรงดื้อเลยไม่ยอมไปหาหมอ ปลายเดือนภริยาผมเลยต้องถึงกับอุ้มกระเตงขึ้นเอว บีบบังคับเอาไปโยน เอ๊ยส่งที่โรงพยาบาล และก็ได้นอนยาวในโรงบาลสมใจ ตอนนี้ออกมาแล้ว กำลังพักผ่อนอยู่ที่บ้านต่างจังหวัด เห็นข่าวนี้ก็เลยมีความเศร้าและปลงอยู่ในใจ
ตอนนั้นถ้าเข้าโรงพยาบาลไม่ทัน วันนี้ผมอาจจะได้นั่งคุยกับลุงเจียวต้ายอยู่ว่าจะกลับเป็นฝ่ายไปเที่ยวเยี่ยมหาใครกันดี คนแรกก็น่าจะเป็นจารย์จี ไซโคแมนของเราจะได้มีเรื่องเขียนอีกหลายตอน 555 ถัดมาก็นายทิวาที่เคยไปเยี่ยมหาคุณลุงด้วยกันล่าสุด ซึ่งก็เป็นคนหนึ่งที่สนิทสนมและเคารพนับถือในตัวคุณลุงมากเช่นกัน
ผมรู้จักคุณลุงก็ตั้งแต่ปีราว 46 แกเข้าไปอ่านเรื่องนิยายของผมในถนนฯ และรู้สึกชื่นชอบ เลยได้ตอบกระทู้พูดคุยกันเรื่อย ๆ จากนั้นผมก็เข้าไปอ่านเรื่องสั้นของคุณลุงบ้าง และก็รู้สึกทึ่งในลีลาสำนวนงานเขียน จนมารู้ทีหลังว่าท่านเป็นนักเขียนตัวจริงรุ่นเดอะ ที่ฝากผลงานดี ๆ มาแล้วมากมาย
คุณลุงเป็นนักเขียนรุ่นใหญ่ ที่พูดคุยกับเหล่าเด็ก ๆ นักเขียนสมัครเล่นได้อย่างเป็นกันเอง ไม่เคยวางท่าว่าเป็นนักเขียนรุ่นเดอะ หรือเอาประสบการณ์อันโชกโชนมาข่ม อยู่กลมกลืนกับรุ่นน้อง รุ่นลูก รุ่นหลานได้อย่างสนิทสนมและสนุกสนาน
ส่วนตัวผมเคยพบปะพูดคุยนั่งร่ำสุรากัน ซึ่งเพื่อนร่วมวงอีกคนก็คือจารย์จี ไซโคแมนของเรานี่แหละ กระทั่งในงานแต่งงานของผม คุณลุงก็อุตส่าห์ไปเป็นแขก โดยควงคู่ไปกับจารย์จีของเรานั่นเอง งานนั้นมีเพื่อน ๆ น้อง ๆ ห้องถนนนักเขียนไปราวสามสี่สิบคน ผมเลยปล่อยให้อยู่คุยกันเองสบายไป
ปี 51 ผมไปทำธุรกิจอยู่ต่างจังหวัด ด้วยภาระการงานเลยทำให้ห่าง ๆ จากเพื่อน ๆ ในห้องถนนนักเขียนไป ทั้งในชีวิตจริงและทั้งในกระทู้ถนนฯ
ปี 61 ผมมีงานในกรุงเทพต้องมาดูแลยาว เลยมีโอกาสได้พบปะกับเพื่อนๆ ในถนนฯ บ้าง และเคยได้รวมเป็นกลุ่มใหญ่ ไปเยี่ยมคุณลุงที่นครปฐม ดังที่กล่าวไปแล้วข้างบน
โอกาสที่ว่าจะได้ไปเยี่ยมคุณลุงอีกครั้งไม่มีแล้ว บัดนี้ไร้ร่างของท่านที่จะได้ไปพบปะ
ขอให้คุณลุงไปสู่สุคติครับ และพวกเรายังรำลึกถึงคุณลุงอยู่เสมอ ....
- 이전글ชีวิตรักที่ไม่เหมือนเรื่องจริง 23.07.05
- 다음글เรื่องเล่าจากชีวิตจริง (ความจริงทั้งหมด) 23.07.05
댓글목록
등록된 댓글이 없습니다.